Miliardy lat temu nasza najbliższa sąsiadka planety, Wenus, mogła mieć jeziora, oceany i życiodajne siedliska podobne do tych na wczesnej Ziemi. Dziś Wenus obraca się powoli w tył. To planeta wywrócona do góry nogami i wywrócona na lewą stronę. Jego wypalona powierzchnia to globalna skamielina wulkanicznego zniszczenia, spowita gęstą, toksyczną atmosferą. Naukowcy zaczęli postrzegać Wenus jako obcą planetę „po sąsiedzku”, laboratorium do testowania pomysłów na ewolucję planet i wyzwań, jakie napotykają w opiece nad życiem. Teraz ujawniają nowe, odważne strategie, aby dotrzeć do jego wrogiej powierzchni. Z pływających baz stacjonujących wysoko w atmosferze Wenus mają nadzieję wysłać sondy nowej generacji, aby szukać wskazówek z czasów, gdy planeta żyła. Jak Wenus zeszła do tego piekielnego stanu? Jak jej siostrzana planeta Ziemia zdołała przetrwać?